Het dagelijks leven gaat ook gewoon door met de aandoening alopecia universalis.

Ik ben inmiddels gewend aan het feit dat nagenoeg al mijn haren op mijn lichaam weg zijn. Voor mijn bolletje heb ik leuke kleurige mutsjes (via chemokuur-mutsjes op FB) en ik heb een mooi haarwerk (via Ella Haarwerk). Dat de kappers dicht waren in Corona tijd was voor mij geen probleem.

Ik heb geen last van een “bad hair day”, ik hoef me niet meer te scheren, geen shampoo of conditioner te kopen… hmmm best veel voordelen . Ik zit nu midden in een proces voor “nieuwe” wenkbrauwen middels de techniek brow met hairstrokes en powder (via Priscilla Prins van View on Beauty). Nou dat proces vind ik echt lastig.

Vertrouwen en overgaven zijn de sleutelwoorden in dit proces! We leven in een tijd dat er veel maakbaar is en dat is voor dit soort ongemakken zeker fijn. Feit blijft dat je niet meer compleet bent zonder haar, zeker in je gezicht. En ik (en mijn vriend) word(en) er dagelijks mee geconfronteerd.

Ik ben blij en dankbaar dat ik de veerkracht heb om met de situatie om te gaan. Ik blijf natuurlijk GewoonRosemarie met alles erop en eraan (behalve haar dus). Die veerkracht komt niet vanzelf, ik zorg zo goed als mogelijk voor mezelf op het gebied van voeding, beweging en ontspanning.

Dat zorgen is niet altijd makkelijk. Ik heb inmiddels geleerd dat er niet één weg is om met een situatie om te gaan of een doel te bereiken. Ik heb keuzes en kan op ieder moment een ander pad kiezen. Dat (veer)kracht belangrijk is in het leven en dat het in je zit wil ik graag aan andere mensen overbrengen. Ik gun ieder een zo goed mogelijk leven zowel met en zonder ongemakken. Naar mijn idee is er iedere dag wel iets om dankbaar voor te zijn. Ik besef ook dat dit niet voor iedereen zo is en ook niet haalbaar is……